برونشیت حاد چیست و چه علائمی دارد؟

به مجاری هوایی‌ای که نای را به ریه‌ها وصل می‌کنند برونش‌ می گویند.
برونشیت به التهاب لایه‌ی داخلی برونش‌ها گفته می‌شود.
این التهاب می‌تواند در اثر عفونت، سیگار، حساسیت و قرار گرفتن در معرض دود و بخارات مضر شیمیایی باشد.

برونشیت حاد ناشی از عفونت، معمولاً با بیماری دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی یا آنفلوانزا شروع می‌شود
که از بینی و حلق به سمت راه‌های هوایی پایین‌تر انتشار می یابد.
برونشیت حاد مانند ذات‌الریه (پنومونی) ریه را درگیر نمی‌کند، بلکه راه‌های هوایی (برونش‌ها) را درگیر می کند.
پنومومنی اغلب در عکس ساده‌ی ریه (تصویر با اشعه‌ی ایکس) دیده می‌شود ولی در مورد برونشیت حاد این‌طور نیست.

اغلب موارد برونشیت حاد ناشی از ویروس‌ها می باشند هرچند که در برخی موارد عامل آن عفونت باکتریایی می باشد.

علائم بیماری

مهم ترین علامت برونشیت حاد سرفه می باشد.
این سرفه ها ممکن است خشک یا همراه با تولید خلط (ماده‌ی موکوس مانندی که از ریه‌ها بالا می‌آید) باشد.
رنگ خلط ممکن است شفاف، کدر، قهوه‌ای،‌زرد یا سبزمانند باشد.
علایم دیگر نیز وجود دارد که می‌تواند شامل خس‌خس سینه، احساس تنگی یا درد در قفسه ی سینه،
تنگی نفس،‌زخم در گلو، احتقان بینی، تب و احساس خستگی باشد.

معمولاً علایم در طی دو تا سه روز شدت یافته و سپس به تدریج از بین می‌روند.